หากใครที่เป็นสายชอบกิน ชอบท่องเที่ยว และอ่านรีวิวในจ.เชียงรายเป็นประจำ อาจจะคุ้นเคยกับเพจ เชียงราย ของกิ๋น ลำลำ กับเพจเชียงรายแชร์ ไม่มากก็น้อย วันนี้ TonCedar จะพามาแนะนำให้รู้จักกับ “แอดหมี” หรือ “คุณต้น-ศุภกฤต ซูมิโตโมะ” คนที่อยู่เบื้องหลังเพจดัง ที่ทำให้สิ่งที่เขาชอบ กลายเป็นสิ่งที่ใช่
จุดเริ่มต้นก่อนจะมาทำเพจรีวิว
เริ่มแรกคือเราทำงานที่ร้านจิ้มจุ่ม ชาบู และก็เป็นนักดนตรี ทำเพลง ทำค่ายเพลงควบคู่ไปด้วย และก็รวมตัวนักดนตรีมาอัดเพลงด้วยกัน ตอนนั้นทั้งทำสื่อ Social บ้าง ทำเพลงใส่แผ่นขายบ้าง ออกงานคอนเสิร์ตบ้าง หลังจากนั้นก็เล่นดนตรีกลางคืน และเป็นครูสอนดนตรี
ก่อนจะมาทำเพจเชียงรายเแชร์ ก็เริ่มมาจาก “เพจเชียงรายของกิ๋นลำลำ”ยังไม่ได้คิดว่าต้องมีตัวตน ต้องมีบริษัทแบบจดทะเบียนหรืออะไรที่ต้องจริงจัง คิดว่าแค่ทำเป็นงานอดิเรก ที่ไม่ได้ทำงานประจำ ที่ทำเพราะว่าไม่ชอบเป็นลูกจ้างคนอื่น และเราคิดว่าเราก็มีความสามารถอยู่ระดับหนึ่ง
เพจเชียงรายของกิ๋นลำลำ เริ่มมาจาก “การเล่นกล้อง” เพราะชอบทำหนังสั้น ชอบถ่ายMV แต่เราไม่มีทุน เราเลยต้องถ่ายทำ MV กันเอง เรารู้สึกสนุกที่ได้จับกล้อง ซ้อมถ่ายเล่นๆ ถ่ายกาแฟ ถ่ายของกิน ฝึกใช้เลนส์ แล้วพอได้ลองทำรีวิวเอามาลงในช่องของเรา ปรากฏว่ามีคนติดตาม ก็เลยมีเป้าหมายว่าอยากจะทำ “เพจรีวิว” ช่วงแรกๆที่ทำก็มีแต่คนรู้จักกันเองไม่กี่สิบคน หลังจากนั้นจำนวนลูกเพจค่อยๆเพิ่มมาเรื่อยๆ จนมีโพสต์หนึ่งที่ทำแล้วกลายเป็นไวรัล ซึ่งการได้หลายร้อยไลค์ในเกือบ 6-7 ปีที่แล้วถือว่ามันเยอะนะ พอเราทำเรื่อยๆ เราก็จับทางถูกทาง คนติดตามก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เพจเชียงรายแชร์ เริ่มมาจากเราคิดว่าเราอยากทำเพจแยก ไม่อยากไปเปลี่ยนชื่อ เราค่อนข้างให้ความสำคัญเรื่องชื่อ อย่างเพจเชียงรายของกิ๋นลำลำ เราดันไปทำชื่อเพจที่เกี่ยวกับอาหารไปแล้ว แต่เราคิดว่าเราสามารถเริ่มต้นสร้างเพจใหม่และทำให้คนติดตามได้ อีกส่วนหนึ่งคือเราไม่ได้ชอบแค่เรื่องอาหาร เราชอบท่องเที่ยว ชอบรีวิว เขียนคอลัมน์ ชอบสังคม อีเว้นท์ เพราะฉะนั้น “ทำเพจใหม่ไปเลยดีกว่า” เพราะเรารู้แล้วว่าทำยังไงให้คนกลับมาตามเราอีก
ทำไมถึงตั้งชื่อชื่อเพจว่า เชียงรายแชร์ กับ เชียงรายของกิ๋นลำลำ ?
สำหรับตัวผมเอง ไม่ว่าจะตั้งชื่ออะไรมันจะต้องเกี่ยวกับเชียงราย เพราะว่าเราอยู่ที่เชียงราย มันน่าจะสื่อสารชัดเจน มีความเป็นตัวตนของเรา ตอนที่เริ่มทำเพจเมื่อ 6-7 ปีก่อน ยังไม่มีเพจรีวิว สื่อsocialก็ยังไม่บูมมาก พูดได้ว่าเราเป็นเพจรีวิวเจ้าแรกๆในเชียงรายเลยก็ว่าได้
ตอนนี้คอนเทนต์ส่วนใหญ่ที่มีในเพจเกี่ยวกับอะไรบ้าง ?
เพจเชียงรายของกิ๋นลำลำ คอนเทนต์หลักๆก็จะเป็น อาหาร ส่วนเพจเชียงรายแชร์ จะเป็นแนวความคิดสร้างสรรค์ ไม่ได้ยึดติดว่าต้องเป็นอาหาร การท่องเที่ยว หรือว่าอีเว้นท์อย่างเดียว เราก็พยายามคิดอะไรที่มันแปลกใหม่ที่เป็นไวรัล เป็นกระแส เทศกาลในช่วงนั้น หรืออะไรที่เกี่ยวกับสปอนต์เซอร์ของเรา เขาขายอะไรเราต้องทำอะไรเกี่ยวกับเขา แต่ก็พยายามมีจุดยืนว่าสิ่งนั้นมันต้อง “สร้างสรรค์” และ “มีประโยชน์” ไม่ใช่แค่ตลก ขำ ฮา อย่างเดียว มันต้องมีสาระด้วย
กว่าเพจจะประสบความสำเร็จใช้เวลานานไหม?
ใช้เวลาประมาณ 7 ปี อย่างที่รู้ การทำเพจแต่แรกไม่ง่าย มีถูกบ้างผิดบ้าง อย่างเพจเชียงรายของกิ๋นลำลำใช้เวลาประมาณ 1 ปีเราถึงจะเริ่มทำคอนเทนต์จริงจัง และคิดว่าเป็นทางที่ใช่ สร้างรายได้และเป็นอาชีพได้ ผ่านมา 5-6 ปี ตอนนี้ยอดผู้ติดตามประมาณ 90,000 คน ส่วนเพจเชียงรายแชร์ มียอดผู้ติดตามประมาณ 50,000 คน จำนวนยอดlike ยอดshare และรายได้ของเพจเชียงรายแชร์คือดีตั้งแต่เริ่มแรก เพราะเรามีประสบการณ์จากเพจเชียงรายของกิ๋นลำลำมาก่อน
อะไรคือสิ่งสำคัญในการทำสื่อ Social ?
ถ้าจะบอกเด็กรุ่นใหม่เกี่ยวกับการทำเพจใน สื่อSocial สิ่งสำคัญคือ “ต้องสม่ำเสมอ” ถูกผิดบ้าง เราทำใหม่ได้ แต่เราต้องมี “ความชัดเจนในตัวตนของเรา” ชัดเจนในเพจที่เราทำ นอกจากนั้นยังต้องมีพื้นฐานที่ดีในสิ่งที่เราทำอยู่ ถ้าอยากมีคน Follow เยอะๆ แต่ว่าอะไรก็ไม่พร้อม มันก็ไม่ได้ อย่างน้อยเราต้องเข้าใจพื้นฐานในเรื่องนั้นก่อน เพราะคนจะสัมผัสได้ อย่างเช่น เพจแนะนำการถ่ายรูป เขาก็ต้องเชื่อว่าคนนี้ถ่ายรูปสวยจริงๆ แต่บางทีอาจจะบังเอิญกดชัตเตอร์มั่วๆ แล้วรูปดันออกมาสวย คนชอบรูปนั้นแล้วแชร์เป็นพัน แต่ครั้งต่อไปอาจจะทำไม่ได้แล้วใครจะตามต่อ ถ้าทำไม่ได้อีกคนก็ไม่ศรัทธาแล้ว
อาจจะไม่จำเป็นต้องเก่งที่สุด แต่อย่างน้อยต้องพื้นฐานดี ให้ประโยชน์กับคนที่ติดตามได้
อะไรที่ช่วยเหลือคนอื่นได้มันจะประสบความสำเร็จ เพราะคนที่มาดูเรา เขาต้องการให้เราช่วย แม้แต่ความบันเทิง เราให้ความบันเทิงกับเขา ช่วยเขาคลายเครียดได้ หรือให้ความรู้บางอย่างได้ ถ้าสิ่งที่เราทำเราเก่งมาก ถ้าเราทำเพจถ่ายรูป เราต้องช่วยสอนเทคนิคให้เขาเข้าใจได้ง่ายขึ้น เพราะบางทีคนมาดูรูปสวยเขาต้องการรู้ว่าทำยังไงได้แสงแบบนั้น ใช้เลนส์อะไร ใช้กล้องอะไร แต่ก็ต้องอยู่ที่จุดประสงค์ของคนทำเพจด้วย เขาอาจจะอยากทำแค่นั้นถ้าไม่ต้องการความสำเร็จ แต่ถ้าเขาต้องการความสำเร็จเขาจะทำแค่นั้นไม่ได้
ถ้ายังไม่เก่งไม่เชี่ยวชาญ เราก็ต้องตั้งใจเรียนรู้และฝึกฝน เพราะไม่น่าจะมีเพจไหนที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่เริ่มแรก ตอนแรกเราก็ไม่ได้เก่ง แต่เราพัฒนาเรื่อยๆ ต้องเอาจริงเอาจังกับมัน มีตัวตนที่ชัดเจน ทำสม่ำเสมอ หนึ่งชั่วโมงของแต่ละคนไม่เท่ากัน ถ้าจะให้บอกเรื่องความเอาจริงเอาจังของสื่อ Social คุณต้องทำเกือบทุกวันหรือว่าทุกสัปดาห์ สัปดาห์ละครั้งถือว่าน้อยไปสำหรับการลงคอนเทนต์ เพราะว่ามีคนที่ลงคอนเทนต์ทุกวันจริงๆ ทุกวันมีคนเล่นสื่อ Socialและเลื่อนหน้าจอไปเรื่อยๆอยู่แล้ว เราจะหยุดสายตาของคนที่ดูคอนเทนต์ของเราได้อย่างไร?
เพราะฉะนั้นนอกจากทำคอนเทนต์บ่อยแล้ว งานของเราก็ต้องดีด้วย มันจะโยงไปที่จุดแรกที่ว่าพื้นฐานของเราต้องแน่น ถ้าพื้นฐานของเราไม่แน่นแล้วเราโพสต์ช้า งานก็จะเติบโตช้า เพจของเราก็จะเติบโตช้า จะไม่เหมือนกับยุคที่เราเริ่มทำแรกๆ จะบอกว่าเป็นโชคดีของเราก็ได้ เพราะคู่แข่งยังน้อย คนทำเพจก็น้อย เมื่อก่อนแค่ทำคอนเทนต์สัปดาห์ละครั้งก็เติบโตได้ เดี๋ยวนี้ต้องโพสต์แทบจะทุกวัน เพราะฉะนั้นทุกวันนี้เพจเติบโตง่าย แต่คนก็สามารถเลิกสนใจแล้วทำให้เพจหายไปได้ง่ายเหมือนกัน
